Neo Deco – 23-08-10

Beschrijving kunstwerk

Een van de beste

Dit olieverfschilderij ‘Neo Deo – 23-08-10’ volgt een dag later na mijn tekening ‘Nina – 23-09-08’. Twee projecten bijna tegelijkertijd afgerond. Zo gaat dat soms. Ik heb altijd zowel een olieverf als een tekening in uitvoering. Niet dat het lang duurde om deze olie te schilderen. De uitvinding van het idee kreeg ik al in 2014 en werd ‘Roundisme – 21-11-14’. Het ging erom het in olie uit te voeren. De wachtlijst is lang. Zoveel tekeningen en zo weinig tijd om ze allemaal te schilderen. Daarom kies ik degene uit die ik het beste vind. De grafiettekening kwam vroeg in de stijl en was waarschijnlijk de eerste waar ik echt tevreden mee was. Het ademt volledig art deco uit, maar draagt ??ook mijn stempel.

Het juiste kleurenschema

Bij dit soort projecten draait het allemaal om het vinden van het juiste kleurenschema. Wel moet je de compositie af en toe opnieuw opstarten. Niet voor deze, althans niet te veel. Ik vind het nu al geweldig, ook al heb ik het nog niet verkocht, ondanks de verkoop van veel prenten. Nee, het ging eigenlijk om een ??passend kleurenschema. Als het hierop aankomt, gaat het niet om rationele overwegingen, maar om het zoeken naar een ziel. Als kunstenaar ben ik getraind om het allemaal naar je toe te laten komen in plaats van creativiteit rationeel te proberen vatten. Zonder specifieke reden kwam de kleur blauw in mijn gedachten. Niet het gewone soort, maar een oud soort blauw, iets uit een landschap uit de jaren twintig.

Blauw, roze en groen

Blauw werd de eerste kleur die ik gebruikte en al snel kreeg ik visioenen van ‘oudroze’ kleuren in nude. Zou het op dit moment magie kunnen zijn? Niet echt, ik had dit schema al in mijn ‘Rusalka’ olie. Ik vind het echter niet erg. In dit specifieke geval leek het te werken. Daarbovenop heb ik nog wat groen toegevoegd. Daarnaast haalde ik een truc uit die ik speelde in mijn recente ‘Neo Deco – 04-07-23’. Daarin onderscheid ik de kleuren van de lineaire structuren. Wat dit schilderij betreft, heb ik alle lineaire structuren binnen het lichaam roze gemaakt. Dat, om ze te laten contrasteren met de lijnen buiten.

Complementair binnen een kleur

Net als in Rusalka heb ik verschillende soorten blues gebruikt. Er zijn rood-blauwachtige kleuren zoals utramarin en ook groenachtige kleuren. Het rood en het groen binnen de positieve vorm zorgen voor complementair geweld en dus voor levendigheid. De verschillende blauwtinten in de negatieve ruimte zorgen voor subtiliteit. Kun je het zien? Last but not least had ik bij het gebruik van rode, groene en blauwachtige kleuren iemand als Anthony van Dyck in gedachten. Zijn portretten hebben bijna een soort parelmoer uiterlijk. Als je goed kijkt, zie je groen door de roze kleuren in de laatste lagen glinsteren. Ik had het in mijn hoofd om precies dat in mijn eigen schilderij te doen. Niet door rood over groen te glazuren, maar door ze naast elkaar te plaatsen. Dat was precies mijn doel. Begrijp je mijn drift?

Olieverf op linnen (60 x 80 cm)
Kunstenaar: Corné Akkers

Eigenschappen kunstwerk

Kunststijl: Art Nouveau, Kubisme
Onderwerp: Beweging, Geestelijkheid, Geometrisch, Lichaam, Naakt, Patronen, Spiritueel, Vrouwen