Winter

Beschrijving kunstwerk

Met behulp van Astrid Lindgren‘s boek “Ronja de Roversdochter” en hune fantasie, bezocht Elise met haar kinderen de mooiste bossen en wouden tijdens de corona lockdown in de lente van 2020.

“Het werd winter. Er viel sneeuw, het begon te vriezen en de rijp veranderde Ronja’s bos in een ijsbos. Iets mooiers bestond er niet. Ze ging er skiën, en als ze in de schemering terugkeerde, had ze rijp in haar haren en waren de nagels van haar vingers en tenen gebarsten ondanks haar warme bontwanten en laarzen. Maar geen kou of sneeuw kon haar uit het bos weghouden. […] Het had die nacht flink gesneeuwd en alle skisporen van Ronja waren verdwenen. Nu moest ze nieuwe maken en dat was zwaar werk. De vorst had de sneeuw al met een hard ijslaagje bedekt, maar dat was net niet sterk genoeg, zodat ze er steeds doorheen zakte. Na een tijdje had ze geen fut meer om verder te gaan. Ze wilde naar huis. Ze was op een heuveltje geklommen en moest aan de andere kant weer omlaag. De helling was er steiler dan ze gewend was, maar ze had haar skistokken toch om mee te remmen, dus stoof ze onverschrokken naar beneden met een wolk van sneeuw achter zich aan. Ze vloog over een bobbel heen en verloor haar ene ski in de lucht. Toen ze weer op de grond terechtkwam, zakte ze met haar voet door de sneeuw heen in een diep hol. Ze zag haar ski langs de steile helling wegglijden en zelf zat ze tot haar knie in het gat. In het begin lachte ze erom, maar toen ze doorkreeg in wat voor situatie ze terecht was gekomen, lachte ze niet meer. Want hoe hard ze ook rukte en trok, los kwam ze niet. […] Het was gaan sneeuwen. Grote vlokken kwamen op haar gezicht terecht. Daar smolten ze en vermengden zich met tranen. Want Ronja huilde nu. […]”

(Uit “Ronja de Roversdochter” van Astrid Lidgren)

Eigenschappen kunstwerk

Kunststijl: Expressionisme, Impressionisme
Onderwerp: Boom, Botanisch, Landschap, Licht, Natuur, Seizoenen, Sprookjes, Typografie, Winter